1 Nisan 2010 Perşembe

>İSYANKAR RUH HALLERİ >

Bir insanı terk etmek = Bir şehri terk etmek

Huzur = Yalnızlık

Özlem = Acı

Aşk = ???

Böyle denklemler kurdum kendime hayatın bu yanından bakarken..Bu yan derken?
Bir yanı buz gibi bir nehir, bir yanı Ege’nin aşk mavisi denizi,bir yanı bütün endamıyla karşımda dikilen Kaz Dağları..Her yanı huzur..her yanı sessizlik…

Düşünecek, içimdeki sesleri dinleyecek bir sürü zaman buldum kendime..
Elif Şafak’ın bir kitabında anlattığı gibi içimde bir sürü kadın var ,bir sürü ben hepsi ayrı ayrı karakterlerde..

Biri dingin huzurlu orta yaşına yaklaşmış evli ve 2 çocuklu ,
biri deli dolu elinde dondurması henüz 12’sinde yok;
Biri 20’sinde hala göz kırpıyor yakışıklı delikanlılara.... Hepsinin meziyetleri,gayeleri,istekleri başka..
Dinledim içimdeki sesleri…hepsini ayrı ayrı dinledim saatlerce söz hakkı verdim..ve denklemlerimi kurdum..Kararlar aldım..Bir yön belirledim,rüzgarın yönünü tayin ettim ve açıyorum yelkenlerimi..

Bu rotada isimler yok, kimse yok, mantık yok çünkü… hisler var,duygular,yürek var dosdoğru…
Beklentiler yok, apansızlıklar var.( Geleceğe dair beklentiler olsaydı ne doktorlar,ne mühendisler olurdu bu rotada :))

Acabalar yok? Gerçekler var..
- Acaba aşık olabilir miyim?
- Acaba aşık olmasam kendimi eğlendirebilir miyim?
- Acaba ben de birini sevmeden başımı omzuna koyabilir miyim niceleri gibi?
- Acaba ‘hoşcakal ‘diyeceğini bile bile kendine ’ Hoş geldin’ dedirtmekten bir yürek kaç yıl yargılanır?

Sorular yok,kararlar var…Belki acımasız belki üzücü belki bencil ama dürüst…Riyasız..
Zaten sana hiç yalan söylemedim hayat biliyorsun…

Ben terk eden de oldum terk edilen de..Ama en acısı TERKETMELERDİR.
Bir yüreği terk etmek bir şehri terk etmektir…Arkana bakmadan gitmek mümkün olmayacaktır…Ziyan olacaktır bütün emekler,değerler..O sebepten ve yukarıda sıraladığım ve saygı beklediğim tüm sebeplerden girmiyorum kimsenin şehrine..ve böylece terk de etmeyeceğim…hatta içimdeki hesaplaşmam bitmeden kimsenin şehrinin önünden bile geçmeyeceğim.Ta ki içimdeki fırtınadan izler silinene kadar.

Ya APANSIZ bir aşk girerse kanıma,bu en olmadık zamanda..Hayır kaçmam ondan.Ben bütün adımları iç sesimi dinleyerek attım.Yine yürürüm üstüne üstüne hayatın.

Ama o zamana kadar yok sayın beni martılar,varsayın uzak bir ülkeye gitmişim ve orada aşk henüz keşfedilmemiş.

Unutun beni şarkılar,varsayın duymuyorum artık sizi ve silinmiş bütün notalar..

Ama beni sorarsa aşk,bırakın bulsun aralık bütün kapılar...

Haziran 25, ALTINOLUK